‘We houden van allebei evenveel’
Mariska en haar man Ron uit Delft namen 16 jaar geleden pleegdochter Nina in huis. “We hebben er geen moment spijt van gehad”, vertelt Mariska. “Het is bijzonder om te ervaren dat je van een pleegkind net zo veel kunt houden als van je eigen kind. Veiligheid, warmte en structuur bieden is het belangrijkste.”
Acht maanden
“Acht maanden was Nina toen ze bij ons kwam”, vertelt Mariska. “Ons eigen zoontje Melle was toen vijf jaar. Nina’s ouders konden geen stabiele omgeving bieden. De moeder had psychische problemen en had geen vast adres. De vader vertoonde agressief gedrag. Twee zussen waren al eerder uit huis geplaatst. Een heel akelige situatie. Via Jeugdformaat kwam Nina in een crisispleeggezin terecht waar zij de eerste maanden van haar leven verbleef. Daarna kwam Nina bij ons.”
Ruimte in je hart
“Dat ging uiteraard niet zomaar”, zegt Mariska. “Hoe het bij ons liep? We wilden er graag een tweede kind bij en liepen al een tijdje rond met het idee voor pleegzorg. De slogan van Pleegzorg: heb je nog wat ruimte in je hart, sprak ons enorm aan. Er zijn zoveel kinderen die steun en liefde nodig hebben en dat niet bij hun ouders krijgen. Wij vonden het een mooie gedachte om zo’n kindje te helpen.”
Samenwerken met de ouders
Mariska en Ron gingen op zoek naar meer informatie over pleegzorg, wat zij verkozen boven adoptie. Mariska: “Bij het pleegouderschap weet je wie de biologische ouders zijn. Het uitgangspunt is dat je samenwerkt met de ouders en met Jeugdformaat. En dat het kind zijn ouders blijft zien. Dat wilden we graag. Bij adoptie is dat allemaal niet het geval.”
Intensieve training
In 2006 meldden Mariska en Ron zich aan bij Jeugdformaat. “We volgden een basistraining van enkele maanden en er kwam een medewerker bij ons thuis voor een gezinsonderzoek”, zegt Mariska. “De basistraining was intensief maar ook heel waardevol. Hoe zie je je rol als pleegouder? Wat heb je daar voor nodig? Hoe kun je er zijn voor een kind dat uit een vertrouwde omgeving wordt weggehaald, ook al is die omgeving onveilig."
Meteen enthousiast
Na de training bepaal je of je ervoor wilt gaan. Mariska: “Ron was al meteen enthousiast, maar ik voelde aanvankelijk enige twijfel; kan ik dit wel? Maar tijdens de cursus raakte ik steeds meer gemotiveerd. We hebben toen besloten om door te gaan en Jeugdformaat ging op zoek naar een goede match. Na een paar maanden kwam Nina bij ons wonen.”
Hechting
“Vanaf dag één waren we ontzettend blij met Nina en dat is altijd zo gebleven”, zegt Mariska. “Het is bijzonder hoe snel je je aan zo’n kindje hecht. En dat je van een pleegkind net zo veel kunt houden als van je eigen kind. Zeker, er waren ook lastige momenten. De eerste maanden heeft Nina dagelijks urenlang gehuild. Door haar veel rust en regelmaat te bieden ging het gaandeweg beter. Met moeilijk gedrag van Nina hebben we nooit te maken gehad.
Rust en zekerheid
“Wel verliep het contact met de moeder door de jaren moeizaam. De eerste jaren gingen de begeleide ouderbezoeken nog best goed. Maar het ging mis toen Nina 8 jaar was en wij pleegoudervoogdij aanvroegen. Dat had meerdere redenen, we wilden Nina vooral rust en zekerheid bieden dat ze bij ons mocht blijven wonen. En met pleegoudervoogdij kun je zelf beslissingen nemen, zoals over een medische behandeling of schoolkeuze voor het kind. Pleegoudervoogdij gaat overigens altijd in samenspraak met jeugdbescherming.”
Verdriet
“Sinds we het voogdijschap hebben verwijt de moeder ons dat we Nina van haar hebben afgenomen”, zegt Mariska. “Natuurlijk kun je je daar, als ouder, iets bij voorstellen. Achter ons succesverhaal zit veel verdriet bij de biologische ouders. Nina voelt als onze dochter, maar we mogen nooit vergeten dat zij ook een dochter is van iemand anders. Dat is een gegeven. Daar moet je als pleegouder respectvol mee om kunnen blijven gaan, en dat is soms ingewikkeld”, zegt Mariska.
Vrolijke meid
“Nina is nu 17 jaar en spreekt regelmatig zelf met haar moeder af. Maar soms komt ze dan toch weer teleurgesteld thuis. Gelukkig kunnen we goed met haar praten over de situatie. Nina heeft zich ontwikkeld tot een vrolijke en slimme meid met veel vrienden. Ze staat positief in het leven en we zijn heel blij dat we daar een bijdrage aan hebben kunnen leveren. We zijn enorm trots op haar.”
Week van de Pleegzorg
Van 6 tot en met 13 november is het de Week van de Pleegzorg. Jeugdzorg Nederland vraagt dan opnieuw aandacht voor het grote tekort aan pleegouders. Ook in Delft zijn nieuwe pleeggezinnen zeer welkom. Pleegouders kunnen kinderen op verschillende manieren opvangen: voor langere tijd, kortdurend, fulltime en in deeltijd. Wilt u meer informatie? Kijk dan op de website van Word Pleegouder.
Om privacy-redenen zijn de namen van de ouders en kinderen gefingeerd. Hun echte namen zijn bekend bij de redactie. Foto ter illustratie: freestocks op Unsplash.